Radyoaktif Atıklar ve Yönetimi Radyoaktif atıklar olarak adlandırdığımız ürünler birçok alanda kullanılan radyoaktif maddenin kullanımı sonucu ortaya çıkmaktadır. Radyoaktif atıkların kaynakları şu şekilde sıralanabilir; radyoizotop ile ilgili endüstriler, radyoaktif elementinin doğadan elde edilmesi, işlenmesi, nükleer yakıt çevrimi, nükleer enerji kaynaklı silah sanayisi denemeleri ve yanlış tasarım sonucu uygulaması yapılan nükleer santral yapılarında yapılan bilimsel ve teknoloji çalışmalar olarak ifade edilebilir.
Kullanılmış radyoaktif yakıt atıkları çok fazla tartışma konusu olmuştur. Bu tartışmalar ışığında ortaya çıkan yakıt atıklarının miktarının ve ciddi boyuttaki tehlikesinin düşünülerek, son evre de ki depolama uygulamasının kolaylaşması için radyoaktif atınğın yeniden işlenmesi görüşü hakimdir. Bu şekilde uygulanan atığın radyoaktivitesi 10 kata kadar azaltılabilir.
Tabii ki mevcut atığın sürekli olarak yeniden işlenmesi ciddi bir maliyeti de beraberinde getirmektedir.
Radyoaktif atıkların yönetimi ciddi önem teşkil etmekedir. Bu yönetim, radyoaktiflik seviyesine göre sınıflandırma ile başlamaktadır. Radyoaktif atıklar genel prensip dahilinde yönetilmektedir.
1- seyreltilerek çevreye dağıtılması
2- konsantre edilerek kontrol altında tutulması
3- bekletilerek parçalanmasına gerçekleşmesi olarak sıralanır.
İlk iki uygulama radyoaktiflik seviyesi düşük atıklar için yapılır. 3’ü uygulama radyoaktiflik seviyesi yüksek atıklar için uygundur.
Mevcut radyoaktif atıklar içerdikleri radyoaktiviteye göre şu şekilde sınıflandırılırlar. Radyoaktif Atıklar ve Yönetimi Kısaca düşük orta ve yüksek seviyeli atıklar olarak adlandırılırlar.
